W 5. rocznicę beatyfikacji bł. Hanny Chrzanowskiej, patronki pielęgniarek, w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Płocku odprawiona została uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem biskupa seniora Piotra Libery.
W tym tygodniu obchodzimy dwa ważne dla szpitala dni: 8 maja świętowały położne, 12 maja obchodzić będziemy Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek i Położnych. Dzień Położnych ustanowiony został w rocznicę narodzin Stanisławy Leszczyńskiej, ikony tego zawodu, dzień Pielęgniarek natomiast ustanowiony został przez Międzynarodową Radę Pielęgniarek (ICN) na Kongresie w Meksyku w 1973 roku by podkreślić rocznicę urodzin Florence Nightingale, prekursorki nowoczesnego pielęgniarstwa, założycielki pierwszej szkoły pielęgniarstwa (w 1860 roku przy szpitalu św. Tomasza w Londynie).
Bł. Hanna Chrzanowska pochodziła z bardzo zamożnej rodziny, jej ojciec, Ignacy Chrzanowski był znanym profesorem literatury polskiej, kierownikiem katedry literatury UJ. Ciotka Chrzanowskiej, siostra jej matki Zofia Szlenkierówna, była fundatorką szpitala dziecięcego w Warszawie oraz dyrektorką Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa. Hanna, mimo rozpoczętych studiów polonistycznych, na wieść o powstaniu tej szkoły przerywa studia i rozpoczyna naukę pielęgniarstwa. W 1924 r. już jako absolwentka wyjeżdża na stypendium do Francji i Belgii, by kontynuować naukę w zakresie pielęgniarstwa społecznego. Po powrocie ze stypendium, rozpoczyna pracę jako instruktorka w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie, redaguje miesięcznik „Pielęgniarka Polska”- pierwsze zawodowe czasopismo dla pielęgniarek. Bierze też czynny udział w przygotowaniu uchwalonej przez Sejm w 1935 r. i uznawanej za jedną z najlepszych na świecie „Ustawy o pielęgniarstwie”. Przyczynia się do założenia Katolickiego Związku Pielęgniarek Polskich. W czasie wojny aktywnie pracuje w krakowskim Polskim Komitecie Opiekuńczym, szczególnie pochylając się nad uchodźcami, więźniami i przesiedlonymi, ale również osieroconymi dziećmi, w tym dziećmi żydowskimi, poszukując im bezpiecznych miejsc pobytu. Po wojnie rozpoczyna pracę w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarsko- Położniczej, dalej kształci się w zakresie pielęgniarstwa domowego na stypendium w USA. Przez wiele lat wykłada również metodykę pielęgniarstwa otwartego w Szkole Instruktorek Pielęgniarstwa w Warszawie, przez krótki okres jest również dyrektorką Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego w Kobierzynie. Po przejściu na emeryturę jest nadal aktywna, m.in. opracowuje podręcznik Pielęgniarstwo w otwartej opiece zdrowotnej. Przy wsparciu jeszcze wówczas ks. Karola Wojtyły, organizuje w archidiecezji krakowskiej placówki pielęgniarstwa parafialnego. Umiera w Krakowie w 1973 r. i zostaje pochowana na Cmentarzu Rakowieckim. W 1995 r. pielęgniarki skupione w Katolickim Stowarzyszeniu Pielęgniarek i Położnych zwróciły się z prośbą do ks. Kard. F. Macharskiego o wszczęcie jej procesu beatyfikacyjnego. Beatyfikacja nastąpiła 28 kwietnia 2018 w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, podczas uroczystej mszy św. sprawowanej w imieniu papieża Franciszka legat papieski kard. Angelo Amato przy licznym udziale duchowieństwa (40 biskupów i ok. 250 kapłanów) oraz pielęgniarek, lekarzy, chorych z ich opiekunami, a także wolontariuszy oraz jej krewnych wraz z jej chrześniakiem Szczątki bł. Heleny Chrzanowskiej ekshumowano w 2016 r. i złożono w kościele św. Mikołaja w Krakowie, który został uznany za jej sanktuarium.
